Του Παντελή Γουλάρα
Ήταν στα 1972,
Μάρτης μήνας (αν θυμάμαι καλά). Στη Βέροια
τότε είχε την έδρα του το Β΄ Σώμα Στρατού,
με πολλούς φαντάρους που ξεχύνονταν τα
απογεύματα, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα
στην αγορά της πόλης. Μπορεί τα φανταράκια
να μην είχαν πολλά χρήματα να ξοδέψουν,
αλλά τα κεντρικά μαγαζιά της οδού
Μητροπόλεως, γυράδικα, καφενεία,
ζαχαροπλαστεία, γέμιζαν από παρέες
φαντάρων.
Ήταν στην
πολιτική του καθεστώτος εκείνη την
εποχή, η προσπάθεια για τη σύσφιξη των
σχέσεων του στρατού με τους πολίτες.
Έτσι σε κάθε πόλη που είχαν την έδρα
τους στρατιωτικές μονάδες, ο στρατός
είχε ανοίξει γραφεία ενημέρωσης για
τους πολίτες, τα οποία στην ουσία έπαιζαν
το ρόλο των γραφείων προπαγάνδας για
το καθεστώς. Επί πλέον, στην πόλη μας,
το Β' Σώμα Στρατού, έχοντας το ανάλογο
ανθρώπινο δυναμικό, είχε δημιουργήσει
και μια θεατρική ομάδα, με σκοπό να
δίνονται θεατρικές παραστάσεις, όχι
μόνο για τους στρατιώτες αλλά και για
τους πολίτες.
