Γράμμα της Ανατολής Μελίδου από τη Θεσσαλονίκη
Κρατούσαν από μια φέτα καρπούζι στο χέρι
Συνεχίζουμε σήμερα με το 15ο Κεφάλαιο του συλλογικού μας μυθιστορήματος "Χορογραφία... για πέντε".
Ο αστυνόμος νόμιζε πως βρισκόταν ακόμη υπό την επήρεια των φαρμάκων. Την είχε τόσο ονειρευτεί αυτήν την στιγμή, την είχε τόσο φαντασιωθεί, που δεν μπορούσε να καταλάβει αν αυτό που ζούσε ήταν αλήθεια ή ψέμα. Έκλεισε τα μάτια, συγκεντρώσου Γιώργο, είπε στον εαυτό του, συγκεντρώσου, μήπως άρχισες να τρελαίνεσαι; Πήρε βαθιές ανάσες. Έκλεισε τα μάτια ακόμη πιο σφιχτά. Το χάδι όμως στο μάγουλο ήταν αληθινό, η μυρωδιά των τριαντάφυλλων, το ξεχασμένο άρωμα.
