… και τ’ όνειρο καπνός

 Γράμμα του Γιώργου Παληγεώργου από το Αγρίνιο

Βαντάκια στη λιάστρα πριν μεταφερθούν για κρέμασμα στο ταβάνι

    Μόλις μαλάκωνε ο καιρός με τις καλές στρωτές βροχάδες, Νοέμβρη μήνα, μαλάκωναν και τα βαντάκια* κι οι νοικοκυραίοι τα ξεκρέμαγαν απ’ τα ταβάνια των σπιτιών ότι οι πλιότεροι αποθήκες και τέτοιες προκοπές δεν είχανε. Αδ’ εκεί ο καπνός, αδ’ εκεί γιομάτιζαν, αδ’ εκεί τα γιατάκια τους. Λίγοι είχανε καταντιές ν’ αποθηκεύουνε σωστά και μ’ ασφάλεια τα καπνά και τα επίλοιπα γεννήματα και νάχουνε καθαρό το σπίτι τους να φάνε και να κοιμηθούνε σαν άνθρωποι.

Ο καφές και το ροβίθι

 Γράμμα του Γιώργου Παληγεώργου από το Αγρίνιο

    Πού και πού αγόραζε σπόρους καφέ για να ψήσει, να πίνει πάσα δειλινό, νάχει μη φανεί και κάνας ξένος στο σπίτι.

    Μι σκέτου καφέ δε βγαίνουμι πέρα, έλεε κι έβγανε απ’ το ντουλάπι κάτι πάνινες σακούλες πούχε μέσα ροβίθια στη μια και στάρι στην άλλη· τ’ αποκαθάριζε από κάνα τσάχαλο ή κάνα αγριοκόκι κι έβανε σ’ ένα τσίγκινο πιάτο ανακατωμένους όλους τους σπόρους, καφέ, ροβίθια και λίγο στάρι.

Η ιστορία ενός περιπτέρου στην πλατεία « Μονοπλιό » Άρτας*

 Γράμμα του Γιώργου Πριόβολου από τον Καταρράκτη Άρτας

Η πλατεία Μονοπωλείου (Μονοπλιού) εκείνης της εποχής

    Όταν ο παππούς Γιώργος γύρισε, στα τέλη της δεκαετίας του 1910, ως στρατιώτης σε ελληνική αποστολή, ήταν τραυματισμένος με προβλήματα υγείας. Ως ανάπηρο πολέμου η ελληνική πολιτεία, του παρείχε την άδεια λειτουργίας ενός περιπτέρου, στην κεντρική πλατεία Μονοπωλείου (Μονοπλιό) στην πόλη της Άρτας.

    Το όνομα της πλατείας παραμένει ως σήμερα και δόθηκε από το ομώνυμο κατάστημα, που την εποχή εκείνη πωλούσε αποκλειστικά διάφορα είδη (χαρτοπαίγνια, σπίρτα, οινόπνευμα).