Το σκούπρο

 Γράμμα του Γιώργου Παληγεώργου από το Αγρίνιο

    - Αυτό είναι για τον κάλαθο των αχρήστων, είπε αυστηρά ο δάσκαλος στον μικρό μαθητή, ‘ξετάζοντας το τετράδιο της γραφής του και βλέποντας κάμποσα φύλλα του τετράδιου λαδωμένα.

    Κάποιοι μαθητές έκαναν να γελάσουν, μα συγκρατήθηκαν, κάποιοι δε μπόρεσαν να συγκρατηθούν και παραδόθηκαν στο χάχανο.

    - Κύριε έκατσα να γράψω σιμά στη γωνιά, για να βλέπω απ’ το λιχνάρι πόχουμε στο τζάκι κι η μάνα μου είχε βάλει το τηγάνι στη φωτιά, πετάχτηκαν λάδια στο τετράδιο, είπε ντροπιασμένος ο μαθητής.

    - Ν’ αγοράσεις άλλο τετράδιο και ν’ αντιγράψεις όλα τα μαθήματα απ’ την αρχή της χρονιάς μέχρι σήμερα και να το έχεις πεντακάθαρο, εντάξει; του είπε αυστηρά δάσκαλος στρίβοντάς του και τραβώντας του τ’ αφτί.

    - Μάλιστα, είπε ο μαθητής, προσπαθώντας να κρύψει τα δάκρυα που κίνησαν απ’ τα μάτια του.

    Δεν είχανε σκουπιδοντενεκέ στο σπίτι και στην αυλή όπως και σ’ όλα σχεδόν τα σπίτια του χωριού. Αποφάγια δεν περίσσευαν, αφού το φαΐ ολοένα ήτανε λειψό. Εξόν απ’ τα κόκκαλα που έμεναν κάποτε απ’ το κρέας, που τα έριχναν στο σκυλί και τις φλούδες απ’ τις πατάτες και τα τσόφλια απ’ τ’ αυγά που έριχναν στις κότες. Τα σκούπρα που μάζευε η σκούπα τάριχναν στις πίσω μεριές στα κήπια τους. Κάπου στην πίσω μεριά του κήπου έπρεπε να πετάξει και το λαδωμένο τετράδιο τώρα ο μαθητής ή να το κρατήσει για προσάναμμα για τα φουρνίσματα του ψωμιού, σύμφωνα με την προτροπή του δάσκαλου.

    Ο μαθητής έκρυψε βαθιά του εκείνη την προσβολή του δάσκαλου, χωρίς να πει τίποτε σε κανέναν. Σχολώντας πήρε κρυφά ένα αυγό απ’ τη φωλιά και πήγε στον μπακάλη κι αγόρασε ένα καινούργιο τετράδιο, για ν’ αντιγράψει όλα τα μαθήματα της χρονιάς ως εκείνη τη στιγμή, όπως η προσταγή του δάσκαλου.

    Ο δάσκαλος την επόμενη φορά που έλεγξε το τετράδιο γραφής του μαθητή, είδε ότι ήταν καθαρό, καλογραμμένο κι είχε όλα τα μαθήματα απ’ την αρχή της χρονιάς ως τη μέρα εκείνη.

    - Που είναι λαδωμένο τετράδιο, ρώτησε ειρωνικά ο δάσκαλος το μαθητή του.

    - Στα σκούπρα, αποκρίθηκε σκυθρωπός ο μαθητής.

    - Τι είναι τα σκούπρα, ρώτησε εξοργισμένος ο δάσκαλος.

    - Δεν ήξερα κύριε τι είναι ο κάλαθος των αχρήστων κι έριξα το λαδωμένο τετράδιό μου στα σκουπίδια, είπε με συστολή αλλά και με συγκαλυμμένο πείσμα ο μαθητής.

    - Το καθαρογραμμένο τετράδιο είναι η τιμωρία σου, είπε ο δάσκαλος και πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του, ο λυγμός του μαθητή τον σταμάτησε.

    - Το λαδωμένο τετράδιο είν’ η καρδιά μου, θέλησε να πει βουβά ο μαθητής, τηρώντας βουρκωμένος στα μάτια το δάσκαλο.

    Ο δάσκαλος έχοντας στο νου του την εικόνα, ο μαθητής να ρίχνει το τετράδιό του στα σκουπίδια, ύστερα απ’ τη δική του προσβλητική προτροπή, έπεσε σε περισυλλογή. Για μια στιγμή ανασήκωσε το κεφάλι του και γυρνώντας προς όλους τους μαθητές της τάξης είπε χαμηλόφωνα, «η ζωή δεν καθαρογράφεται, μόν’ προχωράει με σκούπρα κι αναποδιές και γέννησες νιες αδασκάλευτες. Δε ξέρω άλλα γράμματα να σας μάθω, ένα σκούπρο είμαι πια κι εγώ για τον κάλαθο των αχρήστων» κι έκατσε σιωπηλός, σχεδόν σβησμένος, στην καρέκλα του.

    Οι άλλοι μαθητές σάστισαν• δεν ήξεραν ποιού το μέρος να πάρουν, ότι τους φάνηκε πως κι δάσκαλος πόνεσε όσο κι συμμαθητής τους και μια τήραγαν τον έναν και μια τον άλλον.

    Ο συμμαθητής τους έβγαλε απ’ τη σάκα του το λαδωμένο τετράδιο κι αθόρυβα πήγε και το άφησε στην έδρα, να το δει ο δάσκαλος να μην πονεί.

    Βλέποντας το λαδωμένο τετράδιο μπροστά του ο δάσκαλος το πήρε στα χέρια του μ’ ευλάβεια κι είπε, «είμαι ένα σκούπρο κι εγώ, μα σιγά-σιγά παίρνω και μαθαίνω χάρη σ’ αυτό το τετράδιο» και με συγκρατημένο χαμόγελο, άπλωσε το βλέμμα του, σηκώνοντας ψηλά τις καρδιές των μαθητών.

    Σημείωση: Η παραπάνω ιστορία, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά, στις 13 Ιουλίου 2021, στο προφίλ του συγγραφέα στο Facebook.