Ιστορίες από την Κίσσαμο. Η τιμωρία μου. Γράμμα από τη Βέροια.

Του Ανδρέα Μαρολαχάκη

Μετά τους αγώνες

     Ήταν μια περίεργη εποχή στο οικοτροφείο, λίγο μετά απ’ την τοποθέτηση του Σεβασμιότατου Ειρηναίου ως έξαρχου Δυτ. Γερμανίας. Η θέση του μητροπολίτη χήρευε και υπήρχε μια αναστάτωση στη λειτουργία του ιδρύματος. Χωρίς την παρουσία του όλα έμοιαζαν αβέβαια. Εμείς τα παιδιά δεν καταλαβαίναμε πολλά πράγματα από πολιτική και σκοπιμότητες. Απλά βλέπαμε τα γεγονότα να μας προσπερνούν, χωρίς να είμαστε σε θέση να λάβουμε ενεργά μέρος σ’ αυτά. Νιώθαμε σαν θεατές ενός κινηματογραφικού έργου, το οποίο δεν μας άρεσε, αλλά είχαμε την υποχρέωση, παρά τη θέλησή μας, να το παρακολουθήσουμε.

Γράμμα από το Δουβλίνο. Η καταγωγή και η μετανάστευση.

Του Παντελή Γουλάρα

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης

     Ομιλία κατά την παρουσίαση του βιβλίου "Στείλε μου Γράμμα..." στο Δουβλίνο, κατά τη διάρκεια του 3ου Φεστιβάλ Τεχνών και Επιχειρήσεων της Ελληνικής Κοινότητας Ιρλανδίας

     Μεγάλωσα σε μια μικρή ελληνική επαρχιακή πόλη, τη Βέροια. Σε μια πόλη που στις δεκαετίες του '50, του '60, του '70 και του ΄80, η έννοια της γειτονιάς, ήταν ζωντανή. Η κάθε γειτονιά, ήταν ένας μικρός ζωντανός πυρήνας ανθρώπων, που βρίσκονταν μεταξύ τους, συζητούσαν, γιόρταζαν μαζί, συναλλάσονταν οικονομικά, υποστήριζε ο ένας τον άλλον.

Γράμμα από το Αγρίνιο. Το φύλλο της κυδωνιάς.

Του Γιώργου Παληγεώργου

Κυδωνιά

     Σιγά- σιγά, με πλάνες βόλτες στον αθώο αέρα, το φύλλο της κυδωνιάς μπαίνει στην πορεία της προσγείωσης. Μετά τη βροχή που έδωσε κατευόδιο στο καλοκαίρι, η μέρα λουσμένη αφέθηκε στην καθάρια καρτερία. Κι οι άνθρωποι βλέπουν το χινόπωρο σημάδι ότι οι μεγάλες μέρες έχουν διαβεί και μπαίνουν κι αυτοί στην καρτερία κι αφήνουν λίγο τα βάσανα και τηράνε τα χελιδόνια, που γραμμές - γραμμές πάνω στα καλώδια της ΔΕΗ, κανονίζουν τη ρότα τους για το νότο. Θ’ αποδημήσουν για να ξανάρθουν πάλι εδώ, να μας ξαναβρούν, να ξαναβρούν τη φωλιά τους. Νάχει το καλοκαίρι φωλιά. Θα ξανάρθουν, εξόν κι η μετανάστεψη των πουλιών κριθεί παράνομη, εξόν κι οι χελιδονοφωλιές κριθούν αυθαίρετες και γκρεμιστούν. Σιγά- σιγά, με πλάνες βόλτες στον αέρα πέφτουν τα φύλλα της κυδωνιάς, για να μπολιάσουν το χώμα. Ο αέρας μυρίζει βροχή…!

Γράμμα από τη Θεσσαλονίκη. Ψυχοσάββατο.

Της Φυλίτσας Σοφιανού

Οι ψυχές των δικαίων στα χέρια του Θεού. Ναός Αγίων Αποστόλων, 12ου αιώνα, Θεσσαλονίκη

     Το Σάββατο, πριν την Κυριακή της Απόκρεω, έχει καθιερωθεί ως ψυχοσάββατο από την ορθόδοξη εκκλησία. Πρόσφορα, κόλλυβα, κουτιά με κουλουράκια ή άλλα κεράσματα, γεμίζουν τραπέζια μέσα στους ναούς και διαβάζονται τρισάγια, για τις ψυχές των κοιμηθέντων, γονέων, συγγενών, φίλων και εχθρών, πάππου προς πάππον, αναγράφονται στα χαρτιά που δίδουν οι πιστοί στους ιερείς, οι οποίοι διαβάζουν, άλλοτε φωναχτά κι άλλοτε από μέσα τους, τα ονόματα.

Ιστορίες από την Κίσσαμο. Το παπαδοπαίδι. Γράμμα από τη Βέροια.

Του Ανδρέα Μαρολαχάκη

Το παπαδοπαίδι κάτω αριστερά, μαζί με τον Πσιπσή, τον Φώτη και τον Γιάννη

     Είχαμε φτάσει στην τελευταία τάξη του γυμνασίου, αλλά αρνούμασταν να δεχτούμε, πως πλησίαζε το τέλος των μαθητικών μας χρόνων. Με την εφηβεία να κυριαρχεί σε κάθε στιγμή της ζωής μας, σκαρφιζόμασταν όλο και κάποια καινούργια «κουζουλάδα», έτσι για να ικανοποιήσουμε το εφηβικό μας «εγώ» και κυρίως να πάμε κόντρα στο τοπικό κατεστημένο, που έθετε άτυπους κανόνες συμπεριφοράς καθοριστικούς, αλίμονο, για το τι έπρεπε να κάνουμε και τι όχι. Στην παλιοπαρέα των «λουλουδιών» είχε μπει ένα νέο μέλος, που ήρθε στην πόλη μας τον χειμώνα του 1973. Πολλοί απ’ τους συμμαθητές μου τον ήξεραν, γιατί πήγαιναν μαζί στο δημοτικό. Όταν η καθηγήτριά μας απ’ τη Μακεδονία, τον έβαλε να καθίσει στην πρώτη θέση και μας τον παρουσίασε με δύο λόγια, ακούστηκε απ’ το βάθος της αίθουσας μια αργόσυρτη φωνή: «Μήπως είναι και γιoς παπά;» Ο νέος συμμαθητής γύρισε ξαφνιασμένος, για ν’ αντικρύσει τον Γιάννη τον Ρ. κι αμέσως να τον χαιρετήσει. Είχαν κοινή διαδρομή στο δημοτικό κι αμέσως έδεσαν κι έκαναν παρέα.

Letter from Dublin. "Send me a letter". The reader is the key person of the stories.

By Leonidas Stergiou

     Presentation speach during the 3rd Art and Business Festival of the Hellenic Community. EPIC Irish Emigration Museum, Dublin 24 February 2019.

     "Send me a Letter" consists of a puzzle of contiguous and interactive stories. This feature, in conjunction with the writing method of "enkyvotismοs" – I am sorry that I am not aware of the correct term of this word in the English and I want to avoid taking the risk to give a rush translation but I will try to describe; it is a writing method where one story is within another, all together are developing at the same time. Homer was the first who used this method in his epics Oddyssea and Iliad.

Γράμμα από το Δουβλίνο. "Στείλε μου γράμμα..." Πρωταγωνιστής ο αναγνώστης.

Του Λεωνίδα Στεργίου

Εικόνα από το 3ο Φεστιβάλ Τεχνών και επιχειρήσεων με το χώρο πώλησης του βιβλίου

     Ομιλία κατά την παρουσίαση του βιβλίου "Στείλε μου Γράμμα..." στο Δουβλίνο, στις 24 Φεβρουαρίου 2019 στο EPIC Ιρλανδικό Μουσείο Μετανάστευσης, κατά τη διάρκεια του 3ου Φεστιβάλ Τεχνών και Επιχειρήσεων της Ελληνικής Κοινότητας Ιρλανδίας.

     Είναι τιμή μου να παρουσιάσω το βιβλίο του Παντελή Γουλάρα "Στείλε μου Γράμμα" και να γνωρίσω τον Παντελή για πρώτη φορά από κοντά και μέσα από αυτό το βιβλίο.

Γράμμα από τη Βέροια. Ευδαιμονία γραφής και ανάγνωσης.

Του Ηλία Τσέχου

   
     Ανδρέας Μαρολαχάκης: "Ιστορίες από το Κακοσούλι" 2018

     (Ομιλία κκατά την παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Μαρολαχάκη "Ιστορίες από το Κακοσούλι", στις 26/11/2018, στη Βέροια, στην αίθουσα του Λαογραφικού Συλλόγου Βλάχων).

     Το πρώτο βιβλίο του Ανδρέα Μαρολαχάκη. Έτσι, έτοιμο από το πουθενά, από το παραμύθι σαν πραγματικότητα, από την πραγματικότητα σαν λογοτεχνία, σε επιστροφές δίχως επιστροφή και σε αγάπες δίχως αγάπη, με αγάπη.

Γράμμα από τη Θεσσαλονίκη. Είχα κι εγώ Βεροιώτισσα γιαγιά Τίγκα.

Του Κώστα Μπέσιου

     Παρέμβαση-Συντονισμός στην παρουσίαση του βιβλίου “Στείλε μου Γράμμα..” στις 19 Δεκεμβρίου 2018, στο Cafe-Bazaar στη Θεσσαλονίκη.

     Καλωσορίζω και χαιρετίζω, όλους όσους παραβρίσκονται στην σημερινή μας εκδήλωση. Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετέχω στην παρουσίαση αυτού του βιβλίου. Πολύ περισσότερο είμαι χαρούμενος γιατί πέντε από τους οκτώ συγγραφείς υπήρξαν φοιτητές της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης της γνωστής σε όλους μας ΑΒΣΘ και άλλη μία εκ των συγγραφέων, αργότερα, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.