Το άστρο των Χριστουγέννων

Γράμμα του Δημήτρη Κουκούδη από τη Βέροια

     Ήταν ένα αστέρι, τότε που ήμασταν φοιτητές στην Ρουμανία, που δεν άναβε μόνο τα Χριστούγεννα.

     Άναβε όλο τον χρόνο.

     Τα είχε καταργήσει τα Χριστούγεννα και πολλά άλλα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, εξάλλου ...προσωρινά, απ' ό,τι έδειξε η ιστορία.

     Θυμάμαι όμως κάποια, που είχε καλό λογισμό, όπως λένε οι πατέρες στο Όρος. Η έρμη, νόμιζε ότι σ' εκείνη την χώρα, δεν ξεστολίζουν το αστέρι το Χριστουγέννων από τα κτίρια, ειδικά εκείνα που ήταν ψηλά ψηλά, στις στέγες των δημόσιων κτιρίων.

Ζαλισμένη (παγωμένη) πανσέληνος

Γράμμα του Ανδρέα Μαρολαχάκη από τη Χαράδρα της Ημαθίας

     Παράξενη νύχτα σήμερα!

     Πανσέληνος!!!

     Η τελευταία της δεκαετίας!

     Έχει και ένα παράξενο όνομα. Είναι η παγωμένη πανσέληνος!

     Σήμερα στις 12/12 λίγο μετά τα μεσάνυχτα και ακριβώς στις 12 και 12 λεπτά εμφανίζεται η πανσέληνος! Ακριβώς δώδεκα μέρες πριν τα Χριστούγεννα!

Το σπίτι στην Παπάφη

Γράμμα του Δημήτρη Κουκούδη από τη Βέροια

     Το σπίτι αυτό, στην φωτογραφία, δεν υπάρχει πλέον.

     Όσοι κι όσες ερχόταν εκεί, θυμούνται ίσως, τα ξύλινα ταβάνια, τις νταμπλαδωτές πόρτες και τα μωσαϊκά πλακάκια, το τζάκι στην κουζίνα κι ενα δωμάτιο που δεν είχε πάτωμα και φαινόταν τα θεμέλια, το αρχαίο χώμα της Σαλονίκης.

     Ήταν ημιυπόγειο και είχε μια πικροδάφνη στην είσοδο και μια στάση του 12, στο παράθυρο μπροστά, που πήγαινε στην Κάτω Τούμπα.

     Ήταν στη Παπάφη 9 και κατέβαινες σκαλιά για να μπεις, σαν τις παλιές εκκλησίες της Βέροιας.

Η αδελφή του συγγραφέα (μνήμη Μάργκαρετ ΜακΓκάχερν)

Γράμμα του Παντελή Γουλάρα από το Δουβλίνο

Η Margaret McGahern στην πρώτη επίσκεψή της στη Βέροια το 1998. Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά, Γιώργος Παπαπαναγιώτου, John Swords, Παντελής Γουλάρας, Margaret McGahern και Ray Keane. Η φωτογραφία στην Ταβέρνα "Το Στέκι" στην οδό Πατριάρχου Ιωακείμ (δεν υπάρχει πια).

     Ήταν στις 31 Ιανουαρίου 1994, όταν για πρώτη φορά προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου, στην πόλη που πολλά χρόνια αργότερα έμελλε να γίνει ο τόπος μόνιμης κατοικίας μου. Μαζί με τον συνάδελφο και φίλο Γιώργο Παπαπαναγιώτου, είχαμε επιλεγεί να συμμετάσχουμε σε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανταλλαγών, μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Karolus. Η πρόβλεψη ήταν ότι θα παραμέναμε επί ενάμιση μήνα στο Δουβλίνο, απασχολούμενοι σε κάποια από τις υπηρεσίες της Περιφερειακής Διοίκησης Υπηρεσιών Υγείας του Δουβλίνου (Eastern Health Board).