Το πρώτο μου Χριστουγεννιάτικο δένδρο

Γράμμα της Ανατολής Μελίδου από τη Θεσσαλονίκη

Τι δένδρο ήταν αυτό! Αληθινό, ζωντανό, καταπράσινο!

     Ήμουν δεν ήμουν τεσσάρων χρονών... μέναμε ακόμη όλοι μαζί στο παλιό διώροφο πέτρινο σπίτι του παππού μου. Οι περισσότεροι στο χωριό ασχολούνταν με την γεωργία και την κτηνοτροφία και τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα... Αρκετοί από τους συγχωριανούς μας είχανε φύγει μετανάστες στο εξωτερικό...

     Χριστούγεννα κι εγώ έπαιζα με τα "παιχνίδια" μου, που ήταν πάντα δύο ή τρία μικρά αρνάκια.... Είχα κι έναν φίλο. Τα σπίτια μας σχεδόν κολλητά και όλη την ώρα ήμασταν μαζί... Οι γονείς του μετανάστες, έμενε με τον παππού και τη γιαγιά του. Σαν από θαύμα, εκείνη την χρονιά του στείλανε οι γονείς του, για δώρο, ένα Χριστουγεννιάτικο δένδρο και ένα κουτί με στολίδια... αγγελάκια, μπάλες χρωματιστές, ακόμη και κουκουνάρια κόκκινα θυμάμαι, σαν σε όνειρο...

     "Θέλω κι εγώ δένδρο" είπα και πλάνταξα στο κλάμα... όλη μέρα δεν σταμάτησα... ούτε με τα αρνάκια ξεχνιόμουν, ούτε με τίποτε άλλο... ήθελα δένδρο. Η μάννα μου, πολύ στεναχωρημένη, δεν είχαμε την πολυτέλεια ούτε για ένα μικρό μικρό δενδράκι... Το απόγευμα γύρισε ο μπαμπάς από την δουλειά... "Τι έπαθε το παιδί;" ρώτησε...

-------------------------------

     Μία από τις πρώτες παιδικές μου αναμνήσεις, είναι η εικόνα του μπαμπά μου, να έρχεται κουβαλώντας, ένα δένδρο... Αλλά τι δένδρο ήταν αυτό!... αληθινό, ολοζώντανο, καταπράσινο, θυμάμαι ακόμα και την μυρωδιά του κομμένου πεύκου...

...έπαιζα με τα "παιχνίδια" μου, που ήταν δυο... μικρά αρνάκια...

     "Πού το βρήκες;" ρώτησε η μάνα... "Από τον Αη Γιώργη" απάντησε ο μπαμπάς, "αυτός θα καταλάβει"...

     Ένα πεύκο είχε όλο κι όλο η εκκλησία μας, και η κορυφή του έγινε το Χριστουγεννιάτικο δένδρο μου... Βουνό υπήρχε στο χωριό, αλλά είχε μόνο βελανιδιές και πουρνάρια...

     Λίγες μέρες αργότερα, πήγε ο μπαμπάς στο καφενείο... τους βρήκε όλους αναστατωμένους... "Τι έγινε;" ρώτησε... "Δεν τάμαθες" του απαντήσανε, "κόψανε την κορυφή του δένδρου του Αη Γιώργη"... "Και γι΄αυτό κάνετε έτσι " τους είπε... "εγώ το έκοψα. Το παιδί, ήθελε δένδρο".