Γράμμα του Ανδρέα Μαρολαχάκη από τη Χαράδρα Ημαθίας
Δημοσιεύουμε σήμερα το 9ο κεφάλαιο του συλλογικού μας μυθιστορήματος "Χορογραφία... για πέντε"
Ο Άλκης με τον Ίκαρο αμέσως μετά τη σύσκεψη πήγαν στο «αρχείο» μη γνωρίζοντας στην ουσία τι ακριβώς θα έπρεπε να ψάξουν. Η μυρωδιά της «κλεισούρας» από την κακή εξαέρωση της αίθουσας καθώς και η χαρακτηριστική μυρωδιά παλιού χαρτιού κυριαρχούσε παντού. Ο Άλκης βλαστήμησε μέσα απ' τα δόντια του την τύχη του. Πάντα είχε την εντύπωση πως η δουλειά του στην αστυνομία θα ήταν μια δουλειά που τη χαρακτήριζε η δράση. Σιχαινόταν όλες τις δουλειές γραφείου και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τις αποφεύγει. Εκείνο όμως που κυριολεκτικά τον βασάνιζε ήταν όταν θα έπρεπε να ψάχνει παλιές υποθέσεις στο αρχείο.