Tuesday, 22 November 2022

Χορογραφία... για πέντε. Κεφάλαιο IX

 Γράμμα του Ανδρέα Μαρολαχάκη από τη Χαράδρα Ημαθίας




Εκείνο που τον σημάδεψε ήταν η επίσκεψη στη Βασιλική Κιστέρνα


    Δημοσιεύουμε σήμερα το 9ο κεφάλαιο του συλλογικού μας μυθιστορήματος "Χορογραφία... για πέντε"


    Ο Άλκης με τον Ίκαρο αμέσως μετά τη σύσκεψη πήγαν στο «αρχείο» μη γνωρίζοντας στην ουσία τι ακριβώς θα έπρεπε να ψάξουν. Η μυρωδιά της «κλεισούρας» από την κακή εξαέρωση της αίθουσας καθώς και η χαρακτηριστική μυρωδιά παλιού χαρτιού κυριαρχούσε παντού. Ο Άλκης βλαστήμησε μέσα απ' τα δόντια του την τύχη του. Πάντα είχε την εντύπωση πως η δουλειά του στην αστυνομία θα ήταν μια δουλειά που τη χαρακτήριζε η δράση. Σιχαινόταν όλες τις δουλειές γραφείου και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τις αποφεύγει. Εκείνο όμως που κυριολεκτικά τον βασάνιζε ήταν όταν θα έπρεπε να ψάχνει παλιές υποθέσεις στο αρχείο.

Wednesday, 16 November 2022

Σενάριο σε τρίτο πρόσωπο

 Γράμμα του Νίκου Κύρκου από τη Θεσσαλονίκη





    Περπατάει στους άδειους δρόμους, μισοζαλισμένος από το κρασί, καμπουριαστός - σχεδόν εβδομηντάρης - ανατριχιάζοντας από την ψύχρα της νοεμβριάτικης νύχτας. Σαν την ανατριχίλα πού 'νοιωσε εκείνο το πρωινό, βγαίνοντας από το Πολυτεχνείο μαζί με ένα τσούρμο αμήχανων και φοβισμένων παιδιών, αντικρίζοντας την κάνη ενός τανκ σχεδόν πάνω στη μούρη του, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο θορύβων. Αγουροξυπνημένος, ακόμα δεν καταλάβαινε τί ακριβώς γινόταν.

    "Ξύπνα σύντροφε. Βγαίνουμε".

Monday, 14 November 2022

O φτωχός ο Φίλιππος στο χωράφι απόκρευε..!

 Γράμμα του Γιώργου Παληγεώργου από το Αγρίνιο





    Συγύριζε το σπίτι, έβγαινε στην αυλή και στο κήπο, κάτι ν’ αφήκει, κάτι να πάρει· πάλε ματάμπαινε στο σπίτι σύμπαε τη φωτιά κι όλο μουρμούραε μοναχή της, μα τι έλεε δεν καθάριζε ο μικρός γιος της. Μια δυο φορές όμως καθάρισε καλά πως έλεε, «ου φτουχός ο Φίλιππους στου χουράφ’ απόκριυι» και σα ματασήμωσε στη φωτιά κι άνοιξε το καπάκι της κατσαρόλας να ιδεί πως πάει το βράσιμο - κρέας πρόβειο μαγείρευε - τη ρώτησε ο μικρός.

    - Ποιος Φίλιππας ρε μάνα;

    - Είναι τ’ Άϊ Φ’λίπ’ καμάρι μ’ σήμιρα κι απουκρεύουμι για τα Χριστούγινα,· να κρέας βράζου, τ’ αποκρίθηκε.