Γράμμα του Ανδρέα Μαρολαχάκη από τη Χαράδρα Ημαθίας
Η φυλακή που έκτισες γύρω απ' τη ζωή σου
Σε γέλασε και σ' έκανε να χάσεις τη φωνή σου
Και ευκαιρίες να ζητάς πολλούς να φυλακίσεις
Σαν δικαστής αδέκαστος εσύ ν' αποφασίσεις
Ποτέ σου δεν το σκέφτηκες μια μέρα ν' αποδράσεις
Για όσα συ δεν ήξερες κρατούσες αποστάσεις
Δεν ήθελες, δεν σ' άρεσε καινούργια για να μάθεις
Ποτέ δεν ελογάριασες το τι μπορεί να πάθεις
Όλα αυτά που ήξερες τα έμαθες στον φράκτη
Χωρίς να ξέρεις πως αυτά, θυμίζαν εφιάλτη
Καραδοκούσες φίλους σου στη φυλακή να βάλεις
Απ' τη μιζέρια της ζωής νόμιζες θα τους βγάλεις
Δεν άντεχες, δεν σ' ένοιαζε αλήθειες για να μάθεις
Και φάρμακα σου έδιναν όνειρα για να πλάθεις
No comments:
Post a Comment