Γράμμα του Ανδρέα Μαρολαχάκη από τη Χαράδρα Ημαθίας
Να πλέεις είναι δύσκολο στη θάλασσα των πόθων
Άδικα να 'σαι αιχμάλωτος συναισθημάτων νόθων
Να βλέπεις την πανσέληνο αργά να γονατίζει
Και μ' έρωτα το πέλαγος αχνά ν' ακροαγγίζει
Στην αμμουδιά ν' αναζητάς τα άσπρα της τα κρίνα
Κι απ' τη ματιά σου μακριά να βρίσκονται εκείνα
Οσο κι αν ψάχνεις συντροφιά αληθινή δεν βρίσκεις
Και μόνο ήττες θα μετράς στις παρυφές της νίκης
Και όσα θέλεις πιο πολύ ποτέ να μη τα φτάνεις
Κρυμμένος πίσω απ' το παρόν το μέλλον σου να ψάχνεις
Ούτε ολόκληρη η ζωή δεν φτάνει για ν´ αγγίξεις
Τα όνειρα τα μακρινά που βιάστηκες να πνίξεις
Όμως τις ευκαιρίες σου άδικα να μην ξοδέψεις
Στην τύχη σου αντίστροφα ποτέ μην ταξιδέψεις
Ταξίδια που στο άπειρο θα ήθελες να κάνεις
Μάλλον ξεκίνησαν νωρίς, και τρέχα να προκάνεις
Και κουστωδίες μαγισσών να κλέβουνε την Μνήμη
Και εσυ κοιτάς τ απόνερα απ της ζωης την πρύμνη
No comments:
Post a Comment