Καλεσμένη στη γιορτή μου

 Γράμμα της Λένας Χ. Δημητριάδου από τη Θεσσαλονίκη

    Εισήγηση της Λένας Χ. Δημητριάδου στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της "Το καροτσάκι στον Αλιάκμονα", στις 15/6/2022, στη Σάλα της Ελιάς στη Βέροια

    Σήμερα νιώθω πως είναι μια γιορτή, όπου είμαι εγώ η καλεσμένη. Με υποδέχεται η πόλη μας, οι συμμαθήτριες και οι συμμαθητές μου από Δημοτικό και Γυμνάσιο, οι φίλες και οι φίλοι μου. Και είναι σαν να μου ανταποδίδουν την αγάπη που φύλαξα βαθιά μέσα στην καρδιά μου όλο αυτό τον καιρό.

    Για δώρο παραδίδω το «Καροτσάκι στον Αλιάκμονα» στην πόλη στην οποία ουσιαστικά γράφτηκε. Το Καροτσάκι και οι ιστορίες του στριφογύριζαν στο μυαλό και την ψυχή μου για πολλά χρόνια. Κι όταν άρχισα να ξαναζώ την παιδική μου ηλικία μέσα από την κόρη μου, ιστορίες άρχιζαν να χαράζονται σε μπλοκ συνεδρίων στις κρύες σάλες αεροδρομίων και τις ζέσταναν. Ονειρευόμουν να γίνουν ένα βιβλίο - δώρο για τη μικρή μου κόρη. Όμως τα ταξίδια μειώθηκαν, κι οι σημειώσεις έμειναν ξεχασμένες σε ένα συρτάρι.

    2003. Επιστρέφω 35 χρόνια μετά την τραυματική αποχώρηση της οικογένειάς μου από την πόλη μας. Λέω πως πάω σε ένα Συνέδριο Μαθηματικών, αλλά έρχομαι για τη Βέροια. Περιδιαβαίνω σε καλντερίμια και δρόμους, εισβάλω σε κτίρια, ζαχαροπλαστεία, πολυκατοικίες, αυλές. Ψάχνω το ξένοιαστο παιδί που είχα αφήσει εδώ. Δεν τολμώ να πλησιάσω κανένα. Βρέχει η πόλη σαν να κλαίει και κλαίω μαζί της.

    2016. 13 χρόνια μετά. Οι Παλιές φωτογραφίες της Βέροιας έγιναν το νήμα που με ξαναέφερε κοντά σε κείνους που πίστευα πως με είχαν ξεχάσει. Και το γαϊτανάκι άρχισε να ξετυλίγεται. Το «Γεια σου Ελενίτσα» του Παντελή με καλωσόρισε στο Δημοτικό. Οι «Γλυκές συμμαθήτριες» της Ελένης με καλοδέχτηκαν στο Γυμνάσιο. Ακολούθησαν φίλες και φίλοι καρδιακοί που με αγκάλιασαν. Και κατάλαβα πως οι άνθρωποι και τα συναισθήματα δεν μπορούν να ξεχαστούν.

    Στο βιβλίο μάζεψα όλες μου τις αναμνήσεις από την αγαπημένη Βέροια και τους ανθρώπους της που με συντρόφευσαν στα τρυφερά μου χρόνια. Στην πιο ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μου. Είναι κυρίως μια κατάθεση ψυχής, αλλά συγχρόνως αποτελεί μια αναδρομή στα χρόνια της αθωότητας της δεκαετίας του 60.

    Ευχαριστώ τον Παντελή Γουλάρα που ήρθε από το Δουβλίνο ειδικά για την παρουσίαση. Για την αγάπη και τη διαρκή συμπαράστασή του. Ο Παντελής με το φιλόξενο blog του «Στείλε μου γράμμα» έγινε η αφορμή να βγουν στο φως οι ξεχασμένες σημειώσεις των αεροδρομίων. Τον ευχαριστώ για την ενθάρρυνσή του να συνεχίζω να γράφω και κυρίως να γράψω το βιβλίο.

    Ευχαριστώ την Ελένη Λούκαρη-Καλαϊτσίδου που με ζεστασιά κι ενθουσιασμό αγκάλιασε όλη την εκδήλωση, για το ποίημα που μου αφιέρωσε και τα βίντεο που δημιούργησε.

    Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον Ηλία Τσέχο και τον Αλέκο Χατζηκώστα για την εξαιρετική τιμή να μιλήσουν για το βιβλίο μου.

    Ευχαριστώ την Τασούλα Χριστοδούλου και το Βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο, αυτή τη ζεστή φωλιά πολιτισμού, για την εξαιρετική διοργάνωση της παρουσίασης.

    Ευχαριστώ τέλος, όλες και όλους εσάς που μου κάνατε την τιμή να έρθετε σήμερα για να γιορτάσετε μαζί μου. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.