Γράμμα του Χρήστου Μουζεβίρη από το Δουβλίνο
Από της Γής τα σπλάχνα
Και οι δυό γινήκαμε.
Χώμα εγώ, χώμα και εσύ.
Μα ο εγωϊσμός
Βουνά τα κορμιά μας έκανε.
Βράχος το πείσμα,
Χιλιόμετρα η απόσταση.
Αυτό το ιστολόγιο μιλάει για ταξίδια. Ταξίδια πραγματικά αλλά και ταξίδια του νου. Ταξίδια στο παρελθόν μέσα από τις αναμνήσεις μας. Αλλά και για ιστορίες, πραγματικές ή όχι, διηγήσεις μυθοπλασίας, ποίηση, θέατρο και βιβλία.
Γράμμα του Χρήστου Μουζεβίρη από το Δουβλίνο
Από της Γής τα σπλάχνα
Και οι δυό γινήκαμε.
Χώμα εγώ, χώμα και εσύ.
Μα ο εγωϊσμός
Βουνά τα κορμιά μας έκανε.
Βράχος το πείσμα,
Χιλιόμετρα η απόσταση.
Γράμμα του Ανδρέα Μαρολαχάκη από τη Χαράδρα της Ημαθίας
Ό,τι κι αν πεις δεν σε μισώ
Εσύ 'σαι το άλλο μου μισό
Είσαι σαν μια δροσοσταλιά
Είσαι μικρούλα, μια σταλιά
Γράμμα του Παντελή Γουλάρα από το Δουβλίνο
Δημοσιεύουμε σήμερα το 6ο κεφάλαιο του συλλογικού μας μυθιστορήματος "Χορογραφία... για πέντε"
Έκπληκτος τον κοίταξε ο Διευθυντής.
“Ώστε μας έλεγε ψέματα η κυρία; Νομίζω ότι πρέπει να την καλέσουμε πάλι εδώ. Τι γίνεται με την τσάντα της;”
“Δεν έχει και πολλά πράγματα. Καλλυντικά, ταυτότητα, κινητό, τσιγάρα, αναπτήρα. Τα έχουμε φωτογραφίσει όλα. Πήραμε αποτυπώματα από όλα. Πήραμε αποτυπώματα και από την τσάντα, μέσα έξω. Δεν υπάρχουν άλλα εκτός από τα δικά της”.
“Το κινητό το ελέγξαμε”.
Γράμμα του Χρήστου Μουζεβίρη από το Δουβλίνο
Τα φτερά σου να ανοίξεις
Από παιδί ονειρεύεσαι
Στον ορίζοντα να πετάξεις
Καθώς ανδριεύεσαι.
Γράμμα της Λένας Χ. Δημητριάδου από τη Θεσσαλονίκη
Φθινόπωρο του 1967, μόλις είχε αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο η αδελφή μου η Φιφή, εμφανίζεται στο σπίτι μας ο Φιλώτας. Γιός της κυρίας Χρυσάνθης και του κυρίου Γιώργου, οικογενειακών φίλων και παλιών γειτόνων. «Θα μας αφήσετε, να κάνουμε ένα πάρτι στο σπίτι σας;», ρωτάει τους γονείς μου με το θάρρος της οικειότητας. Τι να κάνουν κι αυτοί, έδωσαν το Ο.Κ.
Γράμμα του Παντελή Γουλάρα από το Δουβλίνο
Το μυθιστόρημα του Γιώργου-Ξάνθιππου Τροχόπουλου “Je Suis Armenien”
Ένα γεγονός. Η δολοφονία του Μεχμέτ Ταλαάτ πασά στις 15 Μαρτίου 1921, στη Γερμανία, που σήμανε και το οριστικό τέλος, σε ό,τι είχε απομείνει από το κομιτάτο “Ένωση και Πρόοδος”, από το κίνημα δηλαδή των Νεοτούρκων. Ο δολοφόνος, ένας Αρμένιος, ο Σογομόν Τεχλιριάν, που μ' αυτό τον τρόπο έπαιρνε την εκδίκησή του για λογαριασμό όλων των Αρμενίων, μιας και ο Ταλαάτ ήταν όχι μόνο ο εμπνευστής αλλά και φυσικός αυτουργός της γενοκτονίας των Αρμενίων (αλλά και των άλλων Χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων).