Αγάπη Ορέων

 Γράμμα του Χρήστου Μουζεβίρη από το Δουβλίνο

Από της Γής τα σπλάχνα

Και οι δυό γινήκαμε.

Χώμα εγώ, χώμα και εσύ.

Μα ο εγωϊσμός

Βουνά τα κορμιά μας έκανε.

Βράχος το πείσμα,

Χιλιόμετρα η απόσταση.

Από μακριά τον άλλο αντικρίζουμε,

Του χρόνου την διάβρωση καθώς υποστούμε.

Βροχή το συναίσθημα,

Πότε δάκρυ, πότε ως καταιγίδα

Την πέτρα αργά θα γλύψει.

Ίχνη μας στην θάλασσα παρασύρονται

Ρυάκια από την λάσπη του εαυτού μας,

Μπας και σμίξουν σε κάποιο ηλιοβασίλεμα.

Μέχρι που και η καρδιά γρανίτης γίνεται

Και εμείς στο τέλος μόνοι.

Χώμα εγώ, χώμα και εσύ.

Αυτό μας αξίζει.

Χρήστος Μουζεβίρης. 04/01/2021