Εωσφόρος

 Γράμμα του Χρήστου Μουζεβίρη από το Δουβλίνο

Τα φτερά σου να ανοίξεις

Από παιδί ονειρεύεσαι

Στον ορίζοντα να πετάξεις

Καθώς ανδριεύεσαι.

Όμως έχε το νου σου

Πως αν φτάσεις πολύ ψηλά

Λίγοι για άγγελο θα σε περάσουν

Δεν το έχουν όλοι στην καρδιά.

Το βλέμμα τους δεν σηκώνουν

Απ’της ψυχής τους τον χθονό

Ως δέσμιοι αλυσίδων από φθόνο.

Δεν αντέχουν άλλοι στον ουρανό να πετούν

Γιατί αυτοί δεν το τολμούν

Το κεφάλι έχουν μάθει να ανεβάζουν

Μόνο τους Ίκαρους για να χλευάσουν.

Και αν οι ίδιοι δεν σε κρημνίσουν

Όταν από κούραση ή λάθος θα πέφτεις

Θα σε συζητήσουν.

Την πτώση σου σκοπό τους θα βάλουν

Και κήρυγμα έπειτα θα σου κάνουν

Πως πολύ κόμπαζες

Αμαρτία οι άνθρωποι ψηλά να φτάνουν.

Μα εσύ της ψυχής σου το καθήκον να κάνεις

Κάλλιο αστέρι και πουλί

Και ας είναι το φώς σου σαν την Αυγή

Αμυδρό και για μια στιγμή.

Ανάμεσα τους για πάντα αν μείνεις

Σαν και του λόγου τους θα γίνεις

Με μαύρη ψυχή και απωθημένα

Και όνειρα στην πίσσα κολλημένα.

Για αυτό σήκω ψυχή μου και πέτα

Δαίμονας όταν πέφτεις δεν γίνεσαι

Μα μόνο σαν τα φτερά σου είναι κομμένα.

31/10/2020.