Γράμμα από τη Βέροια. "Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας" και "Στείλε μου Γράμμα..."

Του Στέργιου Ζυγουλιάνου

     Όταν πριν 1 μήνα περίπου, ο Παντελής, φίλος από τα παλιά με επισκέφτηκε και μου ζήτησε να προλογίσω το βιβλίο του “Στείλε μου γράμμα…” δεν μπορούσα να του δώσω άλλη απάντηση πέρα από το ότι δέχομαι.

     Εξάλλου είναι πάντα τιμητικές τέτοιου είδους προτάσεις.

     Έφτασε η στιγμή όμως που έπρεπε να προετοιμάσω κάποια λίγα λόγια. Μπροστά στην λευκή κόλα προσπαθούσα να βρω λέξεις να ταιριάζουν μεταξύ τους, προσπαθούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε κάποια σειρά.

     Δύσκολο τελικά…

     Πριν κάποια χρόνια είχα πάρει την απόφαση να δημοσιεύσω προσωπικές παλιές οικογενειακές μου φωτογραφίες και φωτογραφίες της Βέροιας που έφυγε “αλιευμένες” κυρίως τότε από το διαδίκτυο. 11 Ιούνιου ήταν του 2014 που ανέβηκε η πρώτη ανάρτηση με το ακόλουθο σχόλιο Η ομάδα "Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας" δημιουργήθηκε για ανθρώπους από όλο τον κόσμο που ενδιαφέρονται για την πόλη της Βέροιας - τα χαμένα κτίρια, τους δρόμους, την ιστορία της, τις γειτονιές της, τους ανθρώπους της.

(Από την παρουσίαση στη Βέροια)

     Στο διάστημα μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει, η ομάδα απέκτησε συντονιστές, οι φωτογραφίες και τα σχόλια χιλιάδες, χιλιάδες πλέον και τα μέλη της. Αρκετές ιστορίες είχαν να διηγηθούν οι φωτογραφίες, εξάλλου λένε ότι μία φωτογραφία αξίζει όσες χίλιες λέξεις.

     Είδαμε την Βέροια που χάθηκε στο πέρασμα των χρόνων, που θα είχε μία άλλη θεωρώ εξέλιξη αν κατάφερνε να διατηρήσει το χρώμα της. Είναι όμως γνωστό ότι η αντιπαροχή αλλοίωσε το χρώμα των πόλεων και όχι μόνο.

     Τι όμως είναι μια φωτογραφία αν δεν συνοδεύεται και από κάτι; Τι είναι μια φωτογραφία ενός δρόμου αν δεν συνοδεύεται και από τους ανθρώπους; Τι είναι μια φωτογραφία ενός σπιτιού αν δεν συνοδεύεται από τις ιστορίες του και ότι αυτό έχει δει;

     Η φωτογραφία, μία φωτογραφία σου φέρνει αναμνήσεις. Αναμνήσεις παιδικές, όμορφες αλλά και άσχημες στιγμές, σου φέρνει θύμηση.

(Από την παρουσίαση στη Βέροια)

     “Αναμνήσεις. Λένε πως αυτό που είμαστε σήμερα καθορίζεται από το παρελθόν, το δικό μας και της οικογένειας μας… “ αναφέρει χαρακτηριστικά στο πρόλογο του ο Παντελής.

     Μέσα από την ομάδα είχαν αρκετοί την ευκαιρία να μοιραστούν σκέψεις, να ανταλλάξουν απόψεις και με άκοσμο τρόπο κάποιες φορές, αλλά αυτοί δεν είμαστε; Με τα καλά και τα άσχημα.

     Ώσπου κάποια στιγμή ο Παντελής, τον Οκτώβριο του 2016, μου “ζήτησε” την άδεια να δημοσιεύσει στην ομάδα ένα γράμμα και κάπως έτσι γεννήθηκε το βιβλίο που κρατάμε στα χέρια μας. Στείλε ένα γράμμα… Μαζί με αυτόν ακολούθησαν κι άλλοι που μοιράστηκαν μαζί μας όμορφες στιγμές, μοιράστηκαν μαζί μας ιστορίες, μοιράστηκαν μαζί μας αναμνήσεις.

     Αναμνήσεις που δεν διαφέρουν όμως και πολύ από τις δικές μας.

     “Αυτή είναι η γειτονιά μου, στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Μια γειτονιά ζωντανή, με σπίτια γεμάτα από τις πολυμελείς οικογένειες που ζούσαν σ΄ αυτά. Σήμερα αντίθετα, τα περισσότερα κτίρια είναι εγκαταλειμμένα. Λίγες οικογένειες μένουν σε κάποια απ΄ αυτά. Κάποια άλλα έχουν μετατραπεί σε μαγαζιά, καφετέριες, ταβέρνες και μπαρ. Κι εμείς, τα παιδιά του τότε και οι πενηντάρηδες ή εξηντάρηδες του τώρα, έχουμε μείνει με τις αναμνήσεις” περιγράφει ο συγγραφέας.

     Η ομάδα Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας απέκτησε πλέον κι μια παρέα, το ιστολόγιο “Στείλε μου γράμμα…” και το βιβλίο του.

     Καλοτάξιδο Παντελή και φίλοι το βιβλίο σας, περιμένουμε και το επόμενο με μία προτροπή. Ας καταγράφουμε, όχι μόνο στη θύμηση μας, αλλά σε μία φωτογραφία και σε ένα φύλλο χαρτί το σήμερα.

     Το σήμερα που σε λίγα χρόνια θα είναι το χθες της εποχής.

     Σας ευχαριστώ

Σημείωση: Η παραπάνω ομιλία, εκφωνήθηκε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου "Στείλε μου Γράμμα..." στη Βέροια στις 18/6/2018 στην αίθουσα 2 του κινηματογράφου "Σταρ".