Γράμμα απ' το Στρατό. Φαντάρος προς φαντάρο

Του Παντελή Γουλάρα

     Ένα πραγματικό γράμμα περιλαμβάνει η σημερινή δημοσίευση. Ένα γράμμα που στάλθηκε και παραλήφθηκε 35 χρόνια πριν. Αποστολέας εγώ, που υπηρετούσα τότε τη στρατιωτική μου θητεία, σε μονάδα της Θεσσαλονίκης. Παραλήπτης ο φίλος Κρέων που υπηρετούσε σε μονάδα της Αττικής.

     Με τον Κρέοντα ξεκινήσαμε μαζί τη θητεία μας στο κέντρο κατάταξης, στο Κιλκίς, το Νοέμβρη του 1981. Από την αρχή σχεδόν διαπιστώσαμε ότι είχαμε κοινές απόψεις και ιδέες, τα ίδια γούστα στη μουσική και την τέχνη γενικά, και αντιμετωπίζαμε με τον ίδιο τρόπο τα θέματα του στρατού. Φυσικό ήταν να κάνουμε και παρέα καθημερινά, που εξελίχθηκε σε μια δυνατή φιλία. Το Γενάρη του 1982 πήραμε μετάθεση για διαφορετικές μονάδες και για μικρό διάστημα δεν είχαμε επικοινωνία. Μέχρι το Μάρτη όταν δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον Κρέοντα.

     Το γράμμα στάλθηκε λίγο μετά. Δυστυχώς από κει και μετά χάσαμε ο ένας τα ίχνη του άλλου. Μέχρι το 2015 όταν χάρις στο Facebook και σ' έναν κοινό φίλο, ξαναβρεθήκαμε. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν διαπίστωσα ότι ο Κρέων είχε κρατήσει στο αρχείο του εκείνο το γράμμα. Αυτό το ίδιο που δημοσιεύεται σήμερα. Είναι ακριβώς το ίδιο, μόνο που έχει εκσυγχρονιστεί η ορθογραφία, έχουν μπει αντί ονομάτων τα αρχικά, όταν γίνεται αναφορά σε κάποια πρόσωπα (για ευνόητους λόγους) και έχουν απαλυνθεί δυο εκφράσεις στα πλαίσια μιας κάποιας πολιτικής ορθότητας που υπάρχει σήμερα και δεν υπήρχε τότε.

Έχει σημασία το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η επικοινωνία τότε. Τον Οκτώβρη του 1981, έχουμε την πολιτική αλλαγή με την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση. Στο στρατό μέσα και κυρίως μεταξύ των οπλιτών, κυκλοφορεί ένα πνεύμα ελευθερίας. Το Γενάρη του 1982 καταργούνται οι φάκελλοι των στρατιωτών. Δεν υπάρχει και προληπτική λογοκρισία στην αλληλογραφία. Έτσι εκφραζόμασταν λίγο – πολύ πιο ελεύθερα. Όσοι έχουν υπηρετήσει στρατιωτική θητεία θα το καταλάβουν πιο εύκολα. Το γράμμα λοιπόν είναι το παρακάτω...

(Αποστολέας και παραλήπτης τότε...)

Θεσσαλονίκη 6 – 3 – 1982

Φίλε Κρέων

     Κυριακή μεσημέρι. Είχα ρε μπαγάσα έναν ωραίο ύπνο, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πραγματικά ωραίο. Είμαι γραφέας υπηρεσίας σήμερα, μια απ' τις ελάχιστες μέρες που κάθομαι μέσα και θα κοιμηθώ μέσα. Και ξάφνου, ντριν το τηλέφωνο. Και ποιος να είναι λες; Ο φίλος μας ο Κρέων, ο κολλητός μας απ' το Κιλκίς. Χαλάλι του και ο ωραίος ύπνος και όλοι οι ύπνοι του Κόσμου. Λοιπόν ρε μπαγλαμά, δεν ξέρεις πόσο χάρηκα. Αφού κάθομαι και σου γράφω αμέσως. Ας αρχίσουμε από τα νέα μου.

     Και πρώτα-πρώτα, μην παραξενεύεσαι που το γράμμα είναι στη γραφομηχανή. Όλη μέρα είμαι καθιστός σε μια γραφομηχανή και γράφω. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικότερο νέο που έχω να σου γράψω. Αυτό βέβαια σημαίνει, ότι είμαι μέσα στο υπασπιστήριο γραφέας. Κι αυτό παραπέρα σημαίνει, ότι την περνάω πολύ κανόνι. Η δουλειά βέβαια δεν είναι πολλή, αλλά είναι υπεύθυνη. Με τον τρόπο που το εννοείς εσύ το “υπεύθυνη” με τον ίδιο τρόπο το εννοώ κι εγώ. Είμαι κάθε μέρα έξω μόλις κλείνει το γραφείο, δηλαδή μετά τις 3. Αυτό βέβαια δεν γίνεται όλες τις μέρες. Την Τρίτη εμείς δεν έχουμε νυχτερινή, την έχουμε καταργήσει για το Λόχο μας. Απλώς είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε καθαριότητα μέχρι τις 6.30 και μετά φεύγουμε. Επίσης την Παρασκευή δεν έχουμε επιθεώρηση. Αντ' αυτής έχουμε την Πέμπτη. Σάββατο και Κυριακή βγαίνουμε κανονικά από τη 1. Γενικά δηλαδή έχουμε πολλές ελευθερίες. Τις περισσότερες νύχτες κοιμάμαι στο σπίτι μου. Ελάχιστες είναι οι μέρες που κοιμάμαι μέσα. Κι αυτό, όταν έχω υπηρεσία, όπως σήμερα που με πέτυχες μέσα. Άδειες μέχρι τώρα έχω πάρει, μόνο μία τριήμερη άγραφη τις μέρες της αποκριάς. Σάββατο, Κυριακή και Καθαρά Δευτέρα, κι αυτό για να δουλέψω στο μαγαζί. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι τα κονόμησα τις τρεις αυτές μέρες. Δεν πήρα όμως ακόμα στα χέρια τα λεφτά γιατί έφυγα βιαστικά και δεν καθαρίσαμε λογαριασμό με το καρντάσι. Θα γίνει κι αυτό. Από κόσμο εδώ είναι απαίσια η κατάσταση. Πολλά τσογλάνια εδώ έχουν μαζευτεί. Υπάρχουν αρκετοί γλείφτες και τσατσάκια, που δεν τόχουν σε τίποτα να σε καρφώσουν για ψύλλου πήδημα. Από γυναίκες έχει πέσει ξέρα.

(Παραλήπτης και αποστολέας σήμερα...)

     Τις τελευταίες μέρες έχει πάρει άδεια ο κανονικός ο ταχυδρόμος και κάνω τον ταχυδρόμο εγώ. Πρόσθετη δουλειά αλλά και περισσότερες ευκαιρίες.

      Με τον υπόλοιπο κόσμο δεν έχω πολλές σχέσεις. Έχω πάρει μέχρι στιγμής δυο γράμματα από τον Νικολάκη τον Π. από την τέταρτη διμοιρία αν τον θυμάσαι και του απάντησα και τις δυο φορές. Επίσης πήρα και ένα γράμμα από τον άλλο τον γραφιά τον Κώστα τον Κ. Του απάντησα κι εγώ. Απ' την άλλη απ' όσους έγραψα εγώ μόνο από έναν πήρα απάντηση. Έγραψα σε Μπ., Μ., Κοκκαλιάρη και δεν θυμάμαι και σε ποιον άλλον και πήρα απάντηση μόνο από τον Κοκκαλιάρη. Ας είναι.

     Πριν μια βδομάδα ήρθε εδώ με μετάθεση ένας από το τάγμα του Τ. Ο οποίος Τ. συνεχίζει κι εκεί τις ίδιες μαλακίες όπως στο Κιλκίς.

     Λοιπόν φίλε μου πραγματικά μου έδωσες μεγάλη χαρά σήμερα. Δεν έχω περισσότερα να σου γράψω. Ή τουλάχιστον δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή τίποτα άλλο. Σ' αφήνω εδώ και περιμένω σύντομα απάντησή σου.

Πάντα φίλος σου

Παντελής