Monday, 2 July 2018

Γράμμα από τη Βέροια. Το γράψιμο αντίδοτο στη μοναξιά της αναμονής.


Της Ελένης Δημητριάδου



     Στη Βέροια έζησα τα 10 πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου. Ήρθα τεσσάρων και έφυγα δεκατεσσάρων ετών, και τις δύο φορές λόγω μετάθεσης του πατέρα μου που υπηρετούσε ως γεωπόνος στη Διεύθυνση Γεωργίας. Η Μητροπόλεως ήταν η γειτονιά μου: λίγο πιο πάνω το σπίτι μας, στο «μέγαρο Χατζηκοκόλη» όπως το λέγαμε τότε, απέναντι το Δημοτικό μου, παρακάτω μετά τη γωνία, το Γυμνάσιο Θηλέων όπου φοίτησα στις δύο πρώτες τάξεις, και φυσικά εδώ, ο κινηματογράφος «Σταρ», όπου απολάμβανα φανατικά ταινίες, μόνο «κατάλληλες». Θεωρώ τη Βέροια μια πατρίδα μου, και δεν έπαψα ποτέ να τη νοσταλγώ όλα αυτά τα χρόνια, παρότι είχαν χαθεί οι δεσμοί μου με αυτή.

     Άρχισα να καταγράφω τις παιδικές μου αναμνήσεις στη διάρκεια πολύωρων αναμονών στα αεροδρόμια, όταν ταξίδευα για εκπαιδευτικούς και επαγγελματικούς λόγους, σε μια ενστικτώδη και απελπισμένη προσπάθεια να ξαναβρώ τις χαμένες μου ρίζες με την πόλη και τους ανθρώπους, που τόσο απότομα είχαν χαθεί. Οι σημειώσεις αυτές θα έμεναν ξεχασμένες σε ένα συρτάρι, αν σχετικά πρόσφατα δεν μεσολαβούσαν δύο γεγονότα, που επηρέασαν τη ζωή μου και την έκαναν πιο όμορφη.



(Από την παρουσίαση του βιβλίου στον κινηματογράφο Σταρ)


     Αρχικά σερφάροντας στο διαδίκτυο, ανακάλυψα τις «Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας». Οφείλω μεγάλη ευγνωμοσύνη στον εμπνευστή και διαχειριστή τους, τον κύριο Ζυγουλιάνο, διότι έγιναν αφορμή να ξαναβρώ αγαπημένες παιδικές φίλες - σήμερα ανάμεσά μας βρίσκονται η Υακίνθη Σταμπολή και η Όλγα Μιχαηλίδου, αλλά και συμμαθήτριες και συμμαθητές, όπως η αγαπημένη μου Άρτεμη Καλογήρου και ο Παντελής Γουλάρας, με τους οποίους έχω την τύχη να μοιράζομαι το πάνελ. Το δεύτερο γεγονός είναι η νοσταλγική διάθεση του Παντελή Γουλάρα που οδήγησε στη δημιουργία του ιστολογίου «Στείλε μου Γράμμα». Ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου τον Παντελή, γιατί μέσα από το ιστολόγιό του, μου έδωσε ένα φιλόξενο βήμα και με ενθάρρυνε να αναρτήσω τις αναμνήσεις μου, τόσο εκείνες που βρίσκονταν στο ξεχασμένο σημειωματάριο, όσο και άλλες από τη Βέροια και άλλα μέρη που έζησα.


(Από την παρουσίαση του βιβλίου στον κινηματογράφο Σταρ)

     Και πάλι χάρις στην πρωτοβουλία του Παντελή, έχω τη χαρά σήμερα να βλέπω τέσσερις από τις αφηγήσεις μου τυπωμένες στο βιβλίο αυτό. Οι δύο είναι Βεροιώτικες: η πρώτη αναφέρεται στη γειτονιά όπου εγκατασταθήκαμε όταν ήρθαμε στη Βέροια, στην περιοχή του «περιφερειακού» κοντά στο Μουσείο, με χωματόδρομους και όμορφα χαμηλά σπίτια, και η δεύτερη στην κυρία Γιόλα, τη δασκάλα μας της Γ΄ Δημοτικού. Οι άλλες ιστορίες αφορούν στις άλλες δύο πατρίδες μου: στον Πολύγυρο, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας μου, με τα φιλόξενα σπίτια των αδελφών της, και στις γειτονιές της Κάτω Τούμπας, όπου εγκαταστάθηκε ο πατέρας μου και η οικογένειά του, πρόσφυγες από τη Σαφράμπολη της Μικράς Ασίας. Κάποιες ιστορίες θα τις βρείτε ίσως διασκεδαστικές, αφού είναι γεμάτες από τις παιδικές μου αφέλειες και αδεξιότητες, ενώ άλλες λίγο γλυκόπικρες.


     Σας ευχαριστώ όλους για την τιμή που μου κάνετε να βρίσκομαι απόψε ανάμεσά σας!

Σημείωση: Ομιλία κατά την παρουσίαση του βιβλίου "Στείλε μου Γράμμα..." στη Βέροια, στον κινηματογράφο "Σταρ" την 18η Ιουνίου 2018.

No comments:

Post a Comment